Onlara da sözüm var Yüreklerine ulaşabilmem için ne yapmam gerekiyor.
Ey, gökte parlayan güneş! Sen dünyayı çepeçevre dolaşırsın, insanlara sen anlat!
Ey, yağmur bulutu! Aydınlık sağnağını yeryüzüne gönderirken her damlanla sen söyle!
Ey Toprak Ana, sen bizi bağrında barındır , dünyanın dört köşesindeki insanları beslersin! Sen söyle insanlara, onlara sen anlat!
Hayır, Tolganay, sen anlat! İnsansın sen. Her şeyden yüce, her şeyden akıllısın; insansın sen! Sen anlat!
Sayfa 260Kitabı okudu
Ekmek ölümsüzdür duyuyor musunuz Yaşam da ölümsüzdür, emek de…
Sayfa 259Kitabı okudu
umutlarla dolu yeni yaşam başlardı
Sayfa 206Kitabı okudu
insan her hissettiğini sözleriyle anlatabilir mi?
Sayfa 202Kitabı okudu
iyilik yolda bulunan gökten düşen bir şey değildir insan insandan göre göre öğrenir iyiliği
Sayfa 202Kitabı okudu
Bana sorarsanız gerçek mutluluk yaz yağmuru gibi birebire boşanmaz insanın başına. Davranışımıza, çevremizdeki insanlarla ilişkilerimize her gün azar azar
çeki düzen vererek eksiklerimizi tamamlarız. Yavaş yavaş biriken bir şeydir mutluluk.
Sayfa 164Kitabı okudu
Avunduğum başka bir şey daha varİnsanın çocuksu deniz vicdana tohumun içindeki öz gibidir bu öz olmadan hiçbir doğum gelişemez ve bizleri ilerden ne beklerse
beklesin insanlar yaşadıkça halk doğruluk denen şeylerde var olacaktır
Sayfa 149Kitabı okudu
İnsan bulutlara baktıkça onları dilediği biçime sokar, değişen şekillerden dilediği şeyi düşünebilirdi. Yeter ki insan neyi görmek istediğini bilsin!
Sayfa 10Kitabı okuyor
Boşuna dememişler: Halk denize benzer; sığ yeri de vardır, derin yeri de.
Sayfa 180